Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΤΟ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ

Μήνες τώρα το σύνολο των εκπαιδευτικών παρακολουθεί δηλώσεις, συνεντεύξεις, ανακοινώσεις προσπαθώντας να καταλάβει την επόμενη μέρα που του ξημερώνει. Το Υπουργείο Παιδείας, Οικονομικών και λοιποί συγγενείς (κανάλια και δημοσιογράφοι) πρωταγωνιστούν ο καθένας με ξεχωριστό ρόλο σε ένα απίστευτο σίριαλ λασπολογίας και αποπροσανατολισμού αντιμετωπίζοντας τους εκπαιδευτικούς και το σύνολο τη κοινωνίας ως άβουλα όντα που μάλλον ζουν σε ένα εικονικό σύμπαν και τώρα ήρθε η ώρα να αλλάξουν εικόνα, ζωή. Μόνο που τα λόγια είναι άυλα, αλλά η πραγματικότητα είναι χειροπιαστή.
Γιατί όσο κι αν μιλούν για υπερπληθώρα εκπαιδευτικών, εμείς βλέπουμε τα κενά στα σχολεία, τα «σπασίματα» ωρών, την ανάθεση του εκπαιδευτικού έργου σε συμβασιούχους ωρομίσθιους και αναπληρωτές, το κλείσιμο σχολείων και τη μαθητική διαρροή.
Γιατί όσο κι αν μιλούν για παχυλούς μισθούς, εμείς βλέπουμε άδειες τσέπες. Ωρομίσθιοι με 350 ευρώ το μήνα και ούτε ξέρει κανείς μας για πόσους μήνες, αναπληρωτές με επίδομα ανεργίας το καλοκαίρι και ούτε ξέρει κανείς μας μέχρι πότε, εκπαιδευτικοί που περιπλανιόμαστε σε χίλιες δυο δουλειές συνειδητοποιώντας ότι ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.
Γιατί όσο κι αν μιλούν για «άχρηστους», παιδαγωγικά ανεπαρκείς εκπαιδευτικούς, εμείς βλέπουμε το πτυχίο μας, τους μαθητές μας στα φροντιστήρια, στα ιδιαίτερα μαθήματα, στις σχολικές τάξεις που κάποιοι από εμάς μπαίνουμε για λίγες ώρες να μαθαίνουν, να τους διδάσκουμε. Και βλέπουμε, επίσης, το ίδιο το κράτος να μην κάνει τίποτα για την υποτιθέμενη ανεπάρκειά μας πέρα από το να μας τη χρεώνει
Γιατί όσο κι αν μιλούν για σύστημα επιλογής και αντικειμενικό διαγωνισμό, εμείς βλέπουμε τις ημερομηνίες, την ύλη, τα θέματα, τη μείωση των διορισμών που μας πετούν απέξω.
Γιατί όσο κι αν μιλούν για μεταβατικές ρυθμίσεις και ξεκαθαρίσματα εμείς βλέπουμε φρούδες ελπίδες και ένα μέλλον δυσοίωνο.
Γιατί όσο κι αν μιλούν για το καλό του σχολείου, του μαθητή, της χώρας, εμείς βλέπουμε ότι τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο.

Ξύπνησαν οι σκλάβοι, Αννούλα και κα Κοκοβίκου δε θα πάρει το καπελάκι της να φύγει. Αντιθέτως, θα μείνει και πλέον βάζει τους όρους της, αν θες να μείνεις και εσύ. Τέρμα οι πομφόλυγες και τα φληναφήματα. Ήρθε η ώρα για ξεκάθαρες κουβέντες.

Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί στο δημόσιο σχολείο με μόνη προϋπόθεση το πτυχίο
Καμία απαξίωση της προϋπηρεσίας
Κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας
Υποχρεωτική δημόσια δωρεάν δεκατετράχρονη εκπαίδευση (2ετής προσχολική εκπαίδευση) για όλους. Λειτουργία αντισταθμιστικών προγραμμάτων (ολοήμερα σχολεία, ενισχυτική διδασκαλία, τάξεις ένταξης) για όλους τους μαθητές και κάλυψη των θέσεων με μόνιμο προσωπικό
Πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα για όλους
Καμία αύξηση των μαθητών ανά τάξη, όχι στις συμπτύξεις τμημάτων και το κλείσιμο σχολείων

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, είτε είμαστε ωρομίσθιοι και αναπληρωτές είτε όχι, είτε έχουμε προϋπηρεσία είτε δεν έχουμε, είμαστε όλοι στην ίδια κατάσταση, την αδιοριστία. Τα μέτρα Διαμαντοπούλου υπόσχονται μείωση διορισμών, μείωση αποδοχών και παγίωση της αδιοριστίας. Στην επίθεση αυτή θα είμαστε μια γροθιά. Για να την αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί, μακριά από συντεχνιακές και κοντόφθαλμες λογικές, για να βάλουμε τους όρους μας. Σε συντονισμό με τους μόνιμους συναδέλφους, με το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, γονείς και μαθητές. Γιατί εμείς πραγματικά ξέρουμε τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει
ΌΛΟΙ…
 
Copyright 2009 Π.Ε.Α.Ε.. Powered by Blogger Blogger Templates create by Deluxe Templates. WP by Masterplan