Στα πηγαδάκια και στις μεταξύ μας συζητήσεις κανείς πλέον δεν αποκαλεί την Υπουργό Παιδείας με το όνομα ή την ιδιότητά της. Θες που τα ταγιεράκια της μοιάζουν με εκείνα της Θάτσερ, θες που το ύφος και η επιμονή της παραπέμπουν σε Φράου, θες που ένα χρόνο τώρα έχει φέρει τα πάνω κάτω και επιμένει σε μια στάση απολυτοσύνης… Θες, δε θες, Αννούλα, θα ακούσεις τον κόσμο του σχολείου γιατί έτσι όπως έγιναν τα πράγματα πλέον έχεις μόνο αντιπάλους.
Βγήκε, λοιπόν, η κ. Διαμαντοπούλου (είπαμε οι προσφωνήσεις για τα μεταξύ μας πηγαδάκια) και έκανε δηλώσεις για το σχολείο, τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς…
«Ο αριθμός των κενών είναι σημαντικός, αλλά και πλασματικός. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών που διορίζονται και δεν αποδέχονται το διορισμό τους…»
Τα κενά λοιπόν που προκύπτουν είναι –εκτός των άλλων– αποτέλεσμα της άρνησης διορισμού, άρα πάλι οι εκπαιδευτικοί φταίνε που τα σχολεία θα είναι άδεια στις 13 Σεπτέμβρη. Πράγματι, τόσα χρόνια σπουδών, τόσα χρόνια αναμονής, τόσα χρόνια εξετάσεις, ωρομισθία και αναπλήρωση… δε βαριέσαι, ας μη διοριστούμε και φέτος, βλέπουμε…
Για άλλη μια φορά η υπουργός παιδείας προσπαθεί να παραπλανήσει και κυρίως να υποτιμήσει την εκπαιδευτική κοινότητα – εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές. Λίγες μόλις εβδομάδες πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς δεν είναι σε θέση να δώσει έστω και κατά προσέγγιση τον αριθμό των κενών στα σχολεία και γιατί δεν ξέρει, αλλά κυρίως γιατί φοβάται να παραδεχτεί την πραγματικότητα. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους• αρκεί κανείς να δει πόσοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί ζήτησαν συνταξιοδότηση, πόσοι ελαστικά εργαζόμενοι απολύθηκαν τον Ιούνιο. Όμως, η ευθύνη και πάλι βαραίνει εμάς τους τρελούς που συνεχίζουμε να ζητάμε μόνιμους, μαζικούς, διορισμούς.
«Τα κενά θα καλυφτούν με αναπληρωτές.»
Είναι φοβερό ο ίδιος άνθρωπος που την προηγούμενη σχολική χρονιά διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι δεν υπάρχουν κενά, αλλά υπεράριθμοι, φέτος να ομολογεί ότι τα κενά υπάρχουν, αλλά θα καλυφθούν από αναπληρωτές και όχι από μόνιμους. Τεράστιοι αριθμοί προσλήψεων αναπληρωτών, –γίνεται λόγος για 15.000 χωρίς φυσικά να υπάρχει καμία δέσμευση, αφού οι πιστώσεις δεν έχουν εγκριθεί, αλλά ΘΑ εγκριθούν– τείνουν να διαμορφώσουν ένα καθεστώς μονιμότητας της ελαστικής εργασίας στο δημόσιο σχολείο. Έτσι, λοιπόν, ως άλλοι κατακτητές, υπουργός και υφυπουργοί τάζουν στους ιθαγενείς καθρεφτάκια… Όταν υπάρχει τόση ανεργία, όταν με ένα νόμο οι εκπαιδευτικοί είδαν τους κόπους τόσων χρόνων να πηγαίνουν χαμένοι, 6μηνες συμβάσεις φαντάζουν σωτηρία… Είναι; Όχι βέβαια. Γιατί φέτος έχουμε αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου, γιατί για δύο χρόνια η προϋπηρεσία δεν καταγράφεται πουθενά, γιατί και να δουλέψεις φέτος τίποτα δεν εξασφαλίζει αν και πού θα δουλεύεις του χρόνου, γιατί οι περικοπές μισθών και επιδομάτων αφορούν και τους ελαστικά εργαζόμενους και κινδυνεύουμε εκτός των άλλων να μην παίρνουμε καν ταμείο ανεργίας, γιατί με πέντε ώρες στο ένα σχολείο και πέντε στο άλλο δουλειά δε γίνεται, παρά διαιωνίζεται ένα πρόβλημα που στοιχίζει σε εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές και κερδίζει μόνο το Υπουργείο.
«Δεν είναι δυνατό να δηλώνονται τμήματα με αριθμό μαθητών και τα τμήματα αυτά μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ν’ αλλάζουν ενώ έχουμε οδηγηθεί σε κατανομές των τμημάτων. Δεν είναι δυνατό να μην ελέγχονται οι αναρρωτικές άδειες και οι λόγοι για τους οποίους απουσιάζουν εκπαιδευτικοί. Δεν είναι δυνατό να μη συμπίπτουν οι ώρες διδασκαλίας σ’ ένα σχολείο με το άθροισμα των ωρών των εκπαιδευτικών…. Το σχολείο λειτουργεί χρόνια τώρα με υπεράριθμους. Ο ένας νομός έχει αριθμό ειδικοτήτων μεγαλύτερο από το διπλανό. Αυτό με το καινούριο νομό λύθηκε»
Πώς να μην αλλάξουν τα τμήματα, Αννούλα μας, όταν οι μαθητές δηλώνουν τη συμμετοχή τους στα αντισταθμιστικά προγράμματα της ΠΔΣ τον Σεπτέμβρη και καθηγητής πηγαίνει τον Δεκέμβρη;;; Και αυτοί οι άτιμοι οι εκπαιδευτικοί αρρωσταίνουν, δεν είναι υπεράνθρωποι… Και τι εννοείτε να μην ελέγχονται… μόνοι τους τις πήραν τις άδειες, εσείς τις δώσατε. Τι παραλογισμός!
Verba volent κι ό,τι πει σιγά που θα το σκεφτεί κανείς… Στη μία κουβέντα υπάρχουν κενά, στην άλλη υπάρχουν υπεράριθμοι.
Πώς αλλιώς, όμως, θα πείσει ότι το πρότυπο είναι ο εκπαιδευτικός-λάστιχο. Οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων θα μετακινούνται σε ένα-δυο νομούς για να καλύψουν τις 15 ώρες ως αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου, οι μόνιμοι θα κάνουν υπερωρίες, ενώ δεν έχουν πληρωθεί τις υπερωρίες των τριών τελευταίων χρόνων, ενώ οι μαθητές θα εγκαταλείπουν το σχολείο γιατί οι ίδιοι δεν το θέλουν…
Και επειδή για να λειτουργήσει σωστά το σχολείο πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι σύμφωνα με την υπουργό «Θα υπάρξει πολύ συγκεκριμένος τρόπος παρακολούθησης μέσα απ’ το e-survey πλέον, όπου το κάθε σχολείο θα ενημερώνει συνεχώς, αυτός είναι ο στόχος μας, η κάρτα σχολείου, όπου κάθε σχολείο να ενημερώνει συνεχώς τα παιδιά, τα τμήματα, τη λειτουργία του.»
Ο big brother μας έλειπε, όλα τα άλλα τα είχαμε. Καθηγητές και δάσκαλοι δεν υπάρχουν, τα περισσότερα σχολεία είναι αχούρια και αναντίστοιχα των αναγκών των μαθητών, φτάσαμε να λέμε ότι οι μαθητές των ΕΠΑΛ θα πληρώνουν τα βιβλία τους,… ευτυχώς θα έχουμε διαδραστικούς πίνακες και e-syrvey.
«Εμείς αναδείξαμε το θέμα των συνταξιοδοτήσεων κάναμε έκλυση στους εκπαιδευτικούς.»
Χιλιάδες οι συνταξιοδοτήσεις των εκπαιδευτικών μετά τον νέο αντι-ασφαλιστικό νόμο και αντί το υπουργείο να προχωρήσει σε διορισμούς κάλεσε όσους επιθυμούσαν να κάνουν ανάκληση της αίτησης συνταξιοδότησης. Ίσως από φόβο μήπως αρνηθούν το διορισμό οι νεοδιοριζόμενοι συνάδελφοι και δημιουργηθεί μεγαλύτερο πρόβλημα…
«Οι τάξεις σύμφωνα με την εγκύκλιο έχουν από 25-27 μαθητές/το ευρωπαϊκό σχολείο έχει 30 παιδιά ανά αίθουσα.»
Με ποιο δεδομένου για άλλη μια φορά η ευρωπαϊκή τάξη είναι η καλύτερη; Αλλά ακόμα και έτσι να ήταν τα πράγματα, είναι λίγοι 27 μαθητές σε μια αίθουσα ελληνικού σχολείου με την ποικιλομορφία και τις ελλείψεις που παρουσιάζει η σύγχρονη ελληνική τάξη; Γιατί μπορεί στο ευρωπαϊκό σχολείο να διδάσκονται 30 μαθητές σε μια τάξη, αλλά όποιος έχει διδάξει έστω και 45΄που διαρκεί μια διδακτική ώρα σε ελληνική τάξη, μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει αυτό για το μαθητή και τον εκπαιδευτικό. Είναι τυχαίο που τα φροντιστήρια έχουν 10 και 12 μαθητές; Και στην επαρχία, στα νησιά και στα χωριά τι θα γίνει, θα στείλουμε τα παιδιά για ψάρεμα ή στα βοσκοτόπια;
«Με το να βγαίνουμε στους δρόμους δεν αντιμετωπίζεται το θέμα»
Μα, κ. Διαμαντοπούλου, ως εκπαιδευτικοί στις τάξεις θέλουμε να είμαστε. Δεν μας αφήνετε, όμως, άλλα περιθώρια. Μας διώξατε από αυτές, διώχνετε τους μαθητές μας, εξαθλιώνετε τους γονείς τους και όλους μαζί μας οδηγείτε στο δρόμο. Εσείς στα πολυτελή γραφεία του Υπουργείου με τις πανάκριβες κουρτίνες και εμείς στο δρόμο για κερδίσουμε όσα μας πήρατε και μας παίρνετε καθημερινά.
Βγήκε, λοιπόν, η κ. Διαμαντοπούλου (είπαμε οι προσφωνήσεις για τα μεταξύ μας πηγαδάκια) και έκανε δηλώσεις για το σχολείο, τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς…
«Ο αριθμός των κενών είναι σημαντικός, αλλά και πλασματικός. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών που διορίζονται και δεν αποδέχονται το διορισμό τους…»
Τα κενά λοιπόν που προκύπτουν είναι –εκτός των άλλων– αποτέλεσμα της άρνησης διορισμού, άρα πάλι οι εκπαιδευτικοί φταίνε που τα σχολεία θα είναι άδεια στις 13 Σεπτέμβρη. Πράγματι, τόσα χρόνια σπουδών, τόσα χρόνια αναμονής, τόσα χρόνια εξετάσεις, ωρομισθία και αναπλήρωση… δε βαριέσαι, ας μη διοριστούμε και φέτος, βλέπουμε…
Για άλλη μια φορά η υπουργός παιδείας προσπαθεί να παραπλανήσει και κυρίως να υποτιμήσει την εκπαιδευτική κοινότητα – εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές. Λίγες μόλις εβδομάδες πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς δεν είναι σε θέση να δώσει έστω και κατά προσέγγιση τον αριθμό των κενών στα σχολεία και γιατί δεν ξέρει, αλλά κυρίως γιατί φοβάται να παραδεχτεί την πραγματικότητα. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους• αρκεί κανείς να δει πόσοι μόνιμοι εκπαιδευτικοί ζήτησαν συνταξιοδότηση, πόσοι ελαστικά εργαζόμενοι απολύθηκαν τον Ιούνιο. Όμως, η ευθύνη και πάλι βαραίνει εμάς τους τρελούς που συνεχίζουμε να ζητάμε μόνιμους, μαζικούς, διορισμούς.
«Τα κενά θα καλυφτούν με αναπληρωτές.»
Είναι φοβερό ο ίδιος άνθρωπος που την προηγούμενη σχολική χρονιά διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι δεν υπάρχουν κενά, αλλά υπεράριθμοι, φέτος να ομολογεί ότι τα κενά υπάρχουν, αλλά θα καλυφθούν από αναπληρωτές και όχι από μόνιμους. Τεράστιοι αριθμοί προσλήψεων αναπληρωτών, –γίνεται λόγος για 15.000 χωρίς φυσικά να υπάρχει καμία δέσμευση, αφού οι πιστώσεις δεν έχουν εγκριθεί, αλλά ΘΑ εγκριθούν– τείνουν να διαμορφώσουν ένα καθεστώς μονιμότητας της ελαστικής εργασίας στο δημόσιο σχολείο. Έτσι, λοιπόν, ως άλλοι κατακτητές, υπουργός και υφυπουργοί τάζουν στους ιθαγενείς καθρεφτάκια… Όταν υπάρχει τόση ανεργία, όταν με ένα νόμο οι εκπαιδευτικοί είδαν τους κόπους τόσων χρόνων να πηγαίνουν χαμένοι, 6μηνες συμβάσεις φαντάζουν σωτηρία… Είναι; Όχι βέβαια. Γιατί φέτος έχουμε αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου, γιατί για δύο χρόνια η προϋπηρεσία δεν καταγράφεται πουθενά, γιατί και να δουλέψεις φέτος τίποτα δεν εξασφαλίζει αν και πού θα δουλεύεις του χρόνου, γιατί οι περικοπές μισθών και επιδομάτων αφορούν και τους ελαστικά εργαζόμενους και κινδυνεύουμε εκτός των άλλων να μην παίρνουμε καν ταμείο ανεργίας, γιατί με πέντε ώρες στο ένα σχολείο και πέντε στο άλλο δουλειά δε γίνεται, παρά διαιωνίζεται ένα πρόβλημα που στοιχίζει σε εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές και κερδίζει μόνο το Υπουργείο.
«Δεν είναι δυνατό να δηλώνονται τμήματα με αριθμό μαθητών και τα τμήματα αυτά μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ν’ αλλάζουν ενώ έχουμε οδηγηθεί σε κατανομές των τμημάτων. Δεν είναι δυνατό να μην ελέγχονται οι αναρρωτικές άδειες και οι λόγοι για τους οποίους απουσιάζουν εκπαιδευτικοί. Δεν είναι δυνατό να μη συμπίπτουν οι ώρες διδασκαλίας σ’ ένα σχολείο με το άθροισμα των ωρών των εκπαιδευτικών…. Το σχολείο λειτουργεί χρόνια τώρα με υπεράριθμους. Ο ένας νομός έχει αριθμό ειδικοτήτων μεγαλύτερο από το διπλανό. Αυτό με το καινούριο νομό λύθηκε»
Πώς να μην αλλάξουν τα τμήματα, Αννούλα μας, όταν οι μαθητές δηλώνουν τη συμμετοχή τους στα αντισταθμιστικά προγράμματα της ΠΔΣ τον Σεπτέμβρη και καθηγητής πηγαίνει τον Δεκέμβρη;;; Και αυτοί οι άτιμοι οι εκπαιδευτικοί αρρωσταίνουν, δεν είναι υπεράνθρωποι… Και τι εννοείτε να μην ελέγχονται… μόνοι τους τις πήραν τις άδειες, εσείς τις δώσατε. Τι παραλογισμός!
Verba volent κι ό,τι πει σιγά που θα το σκεφτεί κανείς… Στη μία κουβέντα υπάρχουν κενά, στην άλλη υπάρχουν υπεράριθμοι.
Πώς αλλιώς, όμως, θα πείσει ότι το πρότυπο είναι ο εκπαιδευτικός-λάστιχο. Οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων θα μετακινούνται σε ένα-δυο νομούς για να καλύψουν τις 15 ώρες ως αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου, οι μόνιμοι θα κάνουν υπερωρίες, ενώ δεν έχουν πληρωθεί τις υπερωρίες των τριών τελευταίων χρόνων, ενώ οι μαθητές θα εγκαταλείπουν το σχολείο γιατί οι ίδιοι δεν το θέλουν…
Και επειδή για να λειτουργήσει σωστά το σχολείο πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι σύμφωνα με την υπουργό «Θα υπάρξει πολύ συγκεκριμένος τρόπος παρακολούθησης μέσα απ’ το e-survey πλέον, όπου το κάθε σχολείο θα ενημερώνει συνεχώς, αυτός είναι ο στόχος μας, η κάρτα σχολείου, όπου κάθε σχολείο να ενημερώνει συνεχώς τα παιδιά, τα τμήματα, τη λειτουργία του.»
Ο big brother μας έλειπε, όλα τα άλλα τα είχαμε. Καθηγητές και δάσκαλοι δεν υπάρχουν, τα περισσότερα σχολεία είναι αχούρια και αναντίστοιχα των αναγκών των μαθητών, φτάσαμε να λέμε ότι οι μαθητές των ΕΠΑΛ θα πληρώνουν τα βιβλία τους,… ευτυχώς θα έχουμε διαδραστικούς πίνακες και e-syrvey.
«Εμείς αναδείξαμε το θέμα των συνταξιοδοτήσεων κάναμε έκλυση στους εκπαιδευτικούς.»
Χιλιάδες οι συνταξιοδοτήσεις των εκπαιδευτικών μετά τον νέο αντι-ασφαλιστικό νόμο και αντί το υπουργείο να προχωρήσει σε διορισμούς κάλεσε όσους επιθυμούσαν να κάνουν ανάκληση της αίτησης συνταξιοδότησης. Ίσως από φόβο μήπως αρνηθούν το διορισμό οι νεοδιοριζόμενοι συνάδελφοι και δημιουργηθεί μεγαλύτερο πρόβλημα…
«Οι τάξεις σύμφωνα με την εγκύκλιο έχουν από 25-27 μαθητές/το ευρωπαϊκό σχολείο έχει 30 παιδιά ανά αίθουσα.»
Με ποιο δεδομένου για άλλη μια φορά η ευρωπαϊκή τάξη είναι η καλύτερη; Αλλά ακόμα και έτσι να ήταν τα πράγματα, είναι λίγοι 27 μαθητές σε μια αίθουσα ελληνικού σχολείου με την ποικιλομορφία και τις ελλείψεις που παρουσιάζει η σύγχρονη ελληνική τάξη; Γιατί μπορεί στο ευρωπαϊκό σχολείο να διδάσκονται 30 μαθητές σε μια τάξη, αλλά όποιος έχει διδάξει έστω και 45΄που διαρκεί μια διδακτική ώρα σε ελληνική τάξη, μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει αυτό για το μαθητή και τον εκπαιδευτικό. Είναι τυχαίο που τα φροντιστήρια έχουν 10 και 12 μαθητές; Και στην επαρχία, στα νησιά και στα χωριά τι θα γίνει, θα στείλουμε τα παιδιά για ψάρεμα ή στα βοσκοτόπια;
«Με το να βγαίνουμε στους δρόμους δεν αντιμετωπίζεται το θέμα»
Μα, κ. Διαμαντοπούλου, ως εκπαιδευτικοί στις τάξεις θέλουμε να είμαστε. Δεν μας αφήνετε, όμως, άλλα περιθώρια. Μας διώξατε από αυτές, διώχνετε τους μαθητές μας, εξαθλιώνετε τους γονείς τους και όλους μαζί μας οδηγείτε στο δρόμο. Εσείς στα πολυτελή γραφεία του Υπουργείου με τις πανάκριβες κουρτίνες και εμείς στο δρόμο για κερδίσουμε όσα μας πήρατε και μας παίρνετε καθημερινά.
Κλημεντίδη Φώφη,
Αδιόριστη εκπαιδευτικός,
Χρόνια ωρομίσθια ΠΕ/ΔΕ σε ειδικά και γενικά σχολεία και φέτος άνεργη,
Μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Αδιόριστων Εκπαιδευτικών (ταμίας)
+copy.jpg)
