Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ 3ΟΥ ΠΕΚ ΑΘΗΝΑΣ

ΟΤΑΝ ΤΑ ΒΑΜΠΙΡ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΠΑΓΑΝΙΑ…

Από την πρώτη πεντάωρη διαδικασία της εισαγωγικής επιμόρφωσης των αναπληρωτών κάθε καλοπροαίρετος συνάδελφος θα περίμενε τα στοιχειώδη: καλωσόρισμα στην εκπαιδευτική κοινότητα για καλή παιδαγωγική και επιστημονική πορεία, διάθεση στήριξης στο σύνθετο μαθησιακό έργο που επιτελούμε, παρουσίαση δειγματικών διδασκαλιών, προτάσεις για αντιμετώπιση προβλημάτων και ζητημάτων της σχολικής πραγματικότητας. Μόνο που τέτοιες αυτονόητες προτεραιότητες αποδεικνύεται έμπρακτα ότι φαντάζουν ευαισθησίες για τους κάθε λογής σχολικούς συμβούλους στον καιρό των μνημονίων και του ΔΝΤ. Οι παρελαύνοντες σχολικοί σύμβουλοι, που δεν παρέλειπαν να επιδεικνύουν τους διδακτορικούς τίτλους τους – πρώτο μνημείο αντιπαιδαγωγικής συμπεριφοράς, άγνωστη λέξη η σεμνότητα και το κύρος που απορρέει από τη στάση του καθενός και όχι επειδή είναι υπηρετικό προσωπικό της συγκυβέρνησης – σε ένα πράγμα επιδόθηκαν, κατακτώντας επάξια το ρόλο του φτηνού παπαγάλου της κυρίαρχης πολιτικής: έκλιναν ανά πεντάλεπτο σε όλες τις πτώσεις την επικείμενη αξιολόγηση, και μάλιστα χωρίς καν τα φαιδρά επιχειρήματα του Υπουργείου, συνδέοντάς την με την απόλυση εκπαιδευτικών. Τόσο απλά, τόσο ρηχά, τόσο ξεδιάντροπα, όταν μάλιστα το ίδιο το Υπουργείο διαρρηγνύει τα ιμάτιά του, υποκριτικά πάντοτε, ότι δεν θα έχει η αξιολόγηση τιμωρητικό χαρακτήρα.

ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ…

 Και τι δεν ακούσαμε, υπό μορφή επιχειρημάτων, χωρίς φυσικά οποιαδήποτε τεκμηρίωση ή βιβλιογραφική στήριξη, πέραν της αυτάρεσκης αυθεντίας των συμβούλων:

-          Όταν στην Αμερική πηγαίνεις μια ωραία πρωία στη δουλειά σου και περνάς από το λογιστήριο για να παραλάβεις την απόλυση σου, επειδή δεν έμειναν ευχαριστημένοι οι πελάτες από τις υπηρεσίες σου, είναι δυνατό αυτό να μη συμβαίνει και στους εν Ελλάδι εκπαιδευτικούς; (να θυμίσουμε ότι δεν δουλεύουμε νύχτα, σε κάποιο spa, στο συμπαθή Σκλαβενίτη…)

-          Είναι δυνατό να αποκαλεί σχολικός σύμβουλος τους μαθητές «προϊόν» και να δηλώνει ότι άλλο πράγμα οι μαθητές του Αρσάκειου και άλλο του Ασπρόπυργου; (να θυμίσουμε ότι οι επιμορφούμενοι διδάσκουν σε δημόσια σχολεία και να ρωτήσουμε από πότε στα προσόντα των σχολικών συμβούλων συγκαταλέγονται ο ανοιχτός ρατσισμός απέναντι στο μαθητικό σώμα, ο θαυμασμός των ιδιωτικών σχολείων, η υπόρρητη απαξίωση των δημόσιων…)

-          Ποτέ ξανά γυναίκες συνάδελφοι στα ΕΠΑΛ ως διευθύντριες, αρκούν ως διδάσκουσες που και πάλι προκαλούν τόσα προβλήματα με τις ευαισθησίες τους και τη μη επιβολή τους στους μαθητές των εν λόγω σχολείων (εδώ πια ο ρατσισμός συνοδεύεται από το σεξισμό, αλλά όταν είσαι σχολικός σύμβουλος, και μάλιστα δυο – τρία χρόνια πριν τη σύνταξη, οι ντροπές θα σε πιάσουν…)

-          Φάγαμε αρκετές χιλιάδες ευρώ του ΕΣΠΑ για να διαμορφώσουμε γνώμη για την τεχνική εκπαίδευση σε ταξίδια, μια δουλειά που γίνεται και μέσω ίντερνετ, τα είχαμε πει στην Αννούλα αλλά είπαμε: φάγαμε τα λεφτά του ΕΣΠΑ (εδώ πια η χυδαιότητα και η λουμπινιά είναι τόσο έκδηλη που τα σχόλια περιττεύουν όταν υπάρχουν τόσα κενά στα σχολεία, εκατοντάδες χιλιάδες διδακτικές ώρες χάνονται κάθε χρόνο και το Υπουργείο με τους συνδαιτυμόνες  του τρώει με δεκαπέντε μασέλες και πασχίζει να μας πείσει ότι μαζί τα φάγαμε…)

-          Δηλαδή τι νομίζουν οι καθηγητές των Πειραματικών – όπου προωθείται η αξιολόγηση – ότι επειδή και ο τελευταίος έκανε ένα μεταπτυχιακό, κάνει καλό μάθημα; Όταν εγώ θα μπω ως αξιολογητής στην τάξη του … (το πιάσαμε το υπονοούμενο από τους προικισμένους, φύσει και θέσει, αξιολογητές…)

-          Δεν υπάρχει χαρτί για φωτοτύπηση σημειώσεων για τους μαθητές; No worries … ο καλός καθηγητής παίρνει το laptop και κάνει μάθημα με προτζέκτορα… (πόση ηθικολογία, πόση χαριτωμενιά, πόση τρελίτσα…)

-          Μην ακούτε τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ, όλο γκρινιάζουν και δε θέλουν την αξιολόγηση… (βάλσαμο σε πάσα νόσο και πάσα… δυσλειτουργία συμπληρώνουμε εμείς και υπενθυμίζουμε: τα αιτήματα για μαζικούς διορισμούς και μόνιμη και σταθερή εργασία, οι 21 έως 16 ώρες διδακτικό ωράριο αναλόγως των χρόνων υπηρεσίας, η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, η παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο, ο σύλλογος διδασκόντων ως κύριο όργανο λήψης αποφάσεων, η στοιχειώδης μισθολογική αξιοπρέπεια προέκυψαν έπειτα από αποφασιστικές απεργίες διαρκείας το 1988 και το 1997)

ΚΑΙ ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ…

Πουθενά δεν ακούσαμε -και δεν πρόκειται και να ακούσουμε- ότι τα εκπαιδευτικά προβλήματα είναι βαθιά κοινωνικά και αντανακλώνται στο χώρο της εκπαίδευσης: ότι τα σχολικά εγχειρίδια της εντατικοποιημένης ημιμάθειας, οι 30 μαθητές ανά τμήμα, η παντελής έλλειψη αντισταθμιστικών προγραμμάτων (ενισχυτική διδασκαλία και η πρόσθετη διδακτική στήριξη) για τη μαθησιακή στήριξη των αδύναμων μαθητών, οι συνεχείς εξετάσεις, η έλλειψη μέριμνας για τη δωρεάν μεταφορά και θέρμανση των μαθητών, το ιδιαίτερο περιβάλλον (οικονομικό, οικογενειακό, πολιτισμικό) κάθε μαθητή, οι δαπάνες για την παιδεία είναι οι ποικίλοι παράγοντες που συνδιαμορφώνουν καταλυτικά την επίδοση κάθε μαθητή. Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι οι ένοχοι αποδιοπομπαίοι τράγοι που πρέπει να φορτωθούν όλη την κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος αλλά οι δάσκαλοι που οφείλουν να αντιπαλέψουν την κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική και να προασπίσουν τη μόρφωση για όλους τους μαθητές .

-          Μόνιμη και σταθερή εργασία. Μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών για την κάλυψη όλων των κενών θέσεων.

-          Ριζική μείωση των μαθητών ανά τμήμα για στοιχειωδώς καλύτερα μαθησιακά και παιδαγωγικά αποτελέσματα. Πρόσθετη διδακτική στήριξη για όλα τα παιδιά.

-          Καμιά σύμπτυξη τμημάτων, τάξεων, σχολείων. Αύξηση των δαπανών για την παιδεία.

-          Καμιά αύξηση του διδακτικού ωραρίου. Καμιά αξιολόγηση. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο.  Ετήσια δημόσια περιοδική επιμόρφωση για όλους.

ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ!

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ