Δυό λόγια για το Πολυτεχνείο...

Καθετι το μεγαλο,το σπουδαιο,το αντικομφορμιστικο και ρηξικελευθο που λαμβανει χωρα μεσα στο αποστειρωμενο πολιτικα περιβαλλον του λεγομενου "αναπτυγμενου καπιταλιστικου κοσμου", καθετι που διαταρασσει για λιγο τη γαληνη των δημαγωγων και σπαει τα καλουπια μεσα στα οποια μας διαπλαθουν απο τη μερα που γεννιομαστε αυτοματως απονευρωνεται ιστορικα και παροπλιζεται στον αγωνα κατα του κατεστημενου, με την νομιμοποιηση και αφομοιωσή του απο το ΙΔΙΟ το κατεστημενο.

Το Πολυτεχνειο ειναι ενα απο τα τελευταια αναχωματα στον συγκεντρωτισμο(ΟΧΙ το τελευταιο!),που σκαφτηκαν στη νεοελληνικη κοινωνια.Παιδια μη αποδεκτα απο την πλειοψηφια της τοτε κοινης γνωμης λογω της ατημελiτης εμφανισης τους και της υπερμετρα τολμηρης τους οπτικης των πραγματων,υστερα απο ενα περιεργο μπαραζ συγκυριων βρεθηκαν τελικα-μαλλον συμπτωματικα-να κανουν καταληψη στο Μετσοβειο Πολυτεχνειο το Νοεμβρη του '73.(Ολα ξεκινησαν απο καποιες ασυνεvοησιες οπως οι ιδιοι οι πρωταγωνιστες των εξελιξεων εχουν επισημανει κατα καιρους).Η καταληψη απροσμενα γιγαντωθηκε κι εξελιχθηκε στην πιο μαζικη αντιχουντικη δραση που ειχε συμβει ως τοτε. Και παλι απο επιμερους γεγονοτα, οπως ενα ευτραπελο με εκατερωθεν ριψη νερατζιων μεταξυ των μπατσων, που βρισκονταν περιμετρικα της περιφραξης της σχολης, και των φοιτητων-πραγμα που αρχισε ως πλακα αλλα στη συνεχεια επεκταθηκε-τη συνδεση της καταληψης με διαμαρτυρια αγροτων που ανεβηκαν στην Αθηνα την ιδια χρονικη στιγμη, τη δημιουργια του περιφημου ραδιοφωνικου σταθμου των "ελευθερων αγωνιζομενων φοιτητων" που απετελεσε και το μονο μη-λογοκρινομενο ΜΜΕ μεσα στη χουντα....
Tο εγχειρημα της καταληψης τελικως ελαβε διαστασεις που κανεις δεν θα μπορουσε να φανταστει προηγουμενως,και αναμφιβολα σηματοδοτησε την μακροβιοτερη ως τοτε διαμαρτυρια κατα του καθεστωτος,καθως ΚΑΙ χρονικα,ξεπερασε καθε προηγουμενη καταληψη ακαδημαικου-δημοσιου γενικα χωρου, ως τοτε.
Η καταστολη φυσικα,αν και ετeροχρονισμενα,ηρθε ως πελεκυς στα κεφαλια των εξεγερμενων,και με τη βαναυσοτητα της εγραψε μια ακομα μαυρη σελιδα στο βιβλιο της μεταπολιτευτικης ιστοριας.

Ως αναχωμα,το Πολυτεχνειο επεσε σε 2 φασεις.Η πρωτη ηταν η εισβολη του τανκ και τα παρελκομενα εκεινης της νυχτας.Η δευτερη,και πλεον ανiλεης, ειναι η συστηματικη κι ενορχηστρωμενη χαλκευση του απο τα αστικα ΜΜΕ που γινεται ανελιπως μεχρι σημερα.Παραχαραξη των γεγονοτων,ενταξη στο "πολιτικαλ κορεκτ" σταδιακα απο την επισημη αριστερα και τις αλλες παραταξεις(ολες ανεξαιρετως τιμουν κι εκθειαζουν την επετειο),καπηλεια-καπελωμα απο ατομα ασχετα πολλες φορες με το συγκεκριμενο κινημα και ακολουθως,εξαργυρωση στο πολιτικο χρηματiστηριο ειναι τα κυρια γνωρισματα της.

Η "επετειοποιηση"(ταρριχευση) του γεγονοτος το κατεστησε αυτοματως μνημειακου-ιστορικου χαρακτηρα εμποδιζοντας τεχνιεντως την διατηρηση του ως ενεργο-επικαιρο και μεσα στην μεταπολιτευτικη πραγματικοτητα.Ετσι,αποκοπηκε σιγα-σιγα απο τις νεες γενιες που εψαχναν για νεα προτυπα και οραματα,κι ολο αυτο τους φαινοταν καπως αποστεωμενο.

Το Πολυτεχνειο με τις διαστασεις που του αποδοθηκαν στην πορεια,επαξια διεκδικει σημερα μια θεση στα κiταπια των ιστορικων,μεταξυ των μεγαλυτερων εθνικων μυθων,διπλα στο ''ανυπαρκτο'' κρυφο σχολειο,την εθνικη παλiγγενεσια του΄21 που δεν εγινε ουτε στις 25 Μαρτιου,ουτε στα Καλαβρυτα,ουτε απο τον Παλαιων Πατρων Γερμανο,και τελικα απετυχε και ΔΕΝ οδηγησε ποτε σε ανεξαρτησια την Ελλαδα,διπλα στο "ΟΧΙ" του Μεταξα...

Mεταγενεστερες του Πολυτεχνειου κινησεις κατα του μεταπολιτευτικου-πλεον- κρατους οπως το "Χημειο του 86" και το "Πολυτεχνειο του 95" λοιδορηθηκαν ως κακεκτυπα του '73 και βανδαλιστικες εξαρσεις περιθωριακων, ξεχαστηκαν αυτες-καθαυτες με τα χρονια,ομως τουλαχιστον το μηνυμα του εμεινε αναλοιωτο κι ετσι δεν εκφυλιστηκe.