Την εποχή του ΔΝΤ και της τρόικας, την εποχή που καταργείται το όποιο κοινωνικό αγαθό είχε απομείνει, την εποχή της διάλυσης της δημόσιας υγείας και εκπαίδευσης, η ειδική αγωγή και οι όποιες δομές στήριξης των παιδιών με ειδικές ανάγκες, καθώς και των γονιών τους απλώς… εξαφανίζονται. Ειδικά στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση η ειδική αγωγή ήταν πάντα για τους ιθύνοντες ο δοκιμαστικός σωλήνας για όλα όσα θα εφαρμόζονταν στη συνέχεια στη γενική εκπαίδευση. Όπως και στη γενική εκπαίδευση, έτσι και στην ειδική, λοιπόν, καλά κρατεί η επιχείρηση συρρίκνωσης με συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων, αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, κλείσιμο της μετεκπαίδευσης. Στα ΚΕΔΔΥ οι λίστες αναμονής μακραίνουν και οι μαθητές χρειάζονται περίπου δύο χρόνια για να αξιολογηθούν, ενώ η κατάργηση των ιατροπαιδαγωγικών οδηγεί σε μεγαλύτερη αναμονή. Η έλλειψη εκπαιδευτικών και η ανυπαρξία υλικοτεχνικής υποδομής ήταν δεδομένη εδώ και χρόνια, πόσω μάλλον τώρα. Σχολεία μη λειτουργικά για άτομα με ειδικές ανάγκες, αναλυτικά προγράμματα ανύπαρκτα, εκπαιδευτικοί κατά πλειοψηφία συμβασιούχοι, άρα προσωρινοί, κακοπληρωμένοι και σχεδόν ποτέ από την αρχή του σχολικού έτους στην τάξη, ενώ απουσιάζει ακόμα και το απαραίτητο ειδικό βοηθητικό προσωπικό. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι σε επερώτηση που έγινε στη Βουλή η Υπουργός Παιδείας απάντησε ότι δεν έχουν καν υπολογιστεί και καταγραφεί τα οργανικά κενά!!!!
Όπως είθισται να πράττει η κάθε κυβέρνηση έτσι και στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση η τακτική της διάσπασης και του «διαίρει και βασίλευε» είναι κυρίαρχη. Στην Ε.Α. εργάζονται συνάδελφοι: με πτυχίο μετεκπαίδευσης, απόφοιτοι δάσκαλοι Πανεπιστήμιου Βόλου/Μακεδονίας, μεταπτυχιακοί/ με διδακτορικό στην ειδική, με πληρωμένα σεμινάρια 400 ωρών, παράλληλη στήριξη με εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, με διδακτική εμπειρία, με τυπικά προσόντα που αποδεικνύονται από συνέντευξη, εκπαιδευτικοί με μόνιμη αναπηρία 67%, με αναπηρία παιδιού του εκπαιδευτικού…. Σε αυτόν τον χαμό, λοιπόν, επέλεξε το Υπουργείο να ρίξει στάχτη στα μάτια των δασκάλων της ειδικής υποσχόμενο έναν ΑΣΕΠ που φυσικά δεν έγινε ποτέ. Έτσι, όλοι όσοι έχουν προϋπηρεσία έως και μια δεκαετία ή έχουν τυπικά προσόντα (τίτλους σπουδών), παραμένουν άλλη μια χρονιά δέσμιοι και αναπληρωτές. Ταυτόχρονα, δημιουργεί αντιθέσεις αρνούμενο να προκηρύξει ΑΣΕΠ για τη δευτεροβάθμια. Και φυσικά, ο διαγωνισμός ακόμα κι αν γινόταν απλώς θα ήταν φίλτρο απόρριψης ανθρώπων που ήδη εργάζονται στην ειδική αγωγή, αφού οι ανάγκες σαφώς και ξεπερνούν ακόμα και αυτούς που υπάρχουν στους πίνακες της ειδική αγωγής, άρα θα μπορούσαν να διοριστούν αμέσως. Και μολονότι υπάρχουν εκατοντάδες εκπαιδευτικοί στη ΔΕ με τυπικά προσόντα (προϋπηρεσία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά), αυτοί υπηρετούν αποκλειστικά και μόνο ως αναπληρωτές. Φυσικά, η απάντηση του Υπουργείου είναι μονότονη. Επιβαρύνεται, λένε, ο κρατικός προϋπολογισμός. Αστείο επιχείρημα. Μια αντιπαραβολή των μισθοδοσιών ενός μονίμου κι ενός αναπληρωτή αποδεικνύει πως η μισθολογική διαφορά είναι σχεδόν μηδαμινή. Αιδώς, κυρίες υπουργοί…
Κύριοι υπεύθυνοι, τέρμα τα ψέματα!
· Κάλυψη όλων των οργανικών κενών με μόνιμους μαζικούς διορισμούς στην ειδική εκπαίδευση (ΣΜΕΑ, ΚΕΔΔΥ, ΕΕΕΕΚ) τόσο στην Πρωτοβάθμια όσο και στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
· Κανένα κλείσιμο-συγχώνευση σχολικής μονάδας. Καθιέρωση 14χρονης δημόσιας δωρεάν υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
· Δημιουργία Τμημάτων Ένταξης σε κάθε σχολική μονάδα και βαθμίδα εκπαίδευσης.
· Στελέχωση ειδικών σχολείων με απαραίτητες ειδικότητες (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, βοηθητικό προσωπικό κ.ά.).
· Κατοχύρωση παιδαγωγικής – εκπαιδευτικής κατεύθυνσης των ΚΕΔΔΥ με άμεση, επαρκή και ποιοτική στελέχωση τους, μικρότερες περιοχές ευθύνης ανά δήμο, λιγότερες διοικητικές αρμοδιότητες, κινητές μονάδες που θα επισκέπτονται τα σχολεία και θα στηρίζουν εκπαιδευτικούς και μαθητές.
· Αναβάθμιση των υπαρχόντων και ίδρυση νέων εκπαιδευτικών μονάδων παροχής δημόσιας και δωρεάν, ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΕΕΕΕΚ),
· Καμιάς μορφής αξιολόγηση στην παράλληλη στήριξη.
+copy.jpg)
