ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2012

Την εποχή του ΔΝΤ και του Μνημονίου, της Τρόικα και των επίδοξων συνεργατών της, κάθε έννοια κοινωνικού αγαθού καταργείται. Παιδεία και υγεία παύουν να αποτελούν αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός και βασική υποχρέωση του κράτους προς τους πολίτες του και μετατρέπονται σε πολυτέλειες. Το ίδιο συμβαίνει με τις συγκοινωνίες, το ρεύμα, το νερό κ.ο.κ. σε μία χώρα που η ανεργία ξεπερνά το 25 % και ο λαός της μαστίζεται πλέον από την φτώχεια. Και όλα αυτά για ένα χρέος που σίγουρα δε δημιουργήσαμε όλοι μαζί.

Πιο συγκεκριμένα στον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης ο όρος δωρεάν φαντάζει ως ευχή και όχι ως πραγματικότητα. Οι περικοπές χρημάτων στις σχολικές επιτροπές, η κατάργηση βασικών λειτουργιών των σχολείων, ακόμα και η έλλειψη σε βιβλία αναγκάζει κάθε χρόνο τους γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και να στερούνται πια από βασικά αγαθά, προκειμένου να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς όρους μάθησης και φοίτησης στα παιδιά τους. Και φυσικά όσο και αν οι κυβερνώντες θέλουν να επιρρίψουν ευθύνες στους εκπαιδευτικούς, ακολουθώντας την πάγια τακτική του διαίρει και βασίλευε, το ψέμα καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Γιατί οι «ακριβοπληρωμένοι» εκπαιδευτικοί έφτασαν να παίρνουν 600 ευρώ και να μην μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες. Οι «υπεράριθμοι» εκπαιδευτικοί δίδασκαν τη δεύτερη ξένη γλώσσα που καταργήθηκε, έκαναν πρόσθετη και ενισχυτική διδασκαλία που καταργήθηκε, δίδασκαν σε τάξεις με 20 μαθητές που μετατράπηκαν σε τάξεις με 30 και 35 μαθητών κ.ο.κ. Ταυτόχρονα, οι χιλιάδες συμβασιούχοι, αναπληρωτές και ωρομίσθιοι, που βρίσκονταν τόσα χρόνια στα σχολεία γύριζαν όλη την επαρχία, όλα τα σχολεία, καλύπτοντας στην πραγματικότητα πάγιες ανάγκες, με ελάχιστα χρήματα, τα οποία κάθε χρόνο καθυστερούν να αποπληρωθούν, με την απόλυση σίγουρη κάθε καλοκαίρι, αλλά την επαναπρόσληψη αμφίβολη κάθε φθινόπωρο ή κάθε χειμώνα, με την προϋπηρεσία τους στην τάξη εν μία νυκτί να διαγράφεται και το δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή δουλειά να εξανεμίζεται. Και το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου για μόνιμη και σταθερή δεν αφορά μόνο εκείνον, αλλά και το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο για να μπορεί να απολαμβάνει τις υπηρεσίες που του παρέχει. Αρκεί κανείς να σκεφτεί πότε στα σχολεία δίνεται κανονικό πρόγραμμα, πότε παρουσιάζονται όλες οι ειδικότητες, πόσα ολοήμερα λειτουργούν κανονικά και πόσα καταργήθηκαν κ.λπ. για να καταλάβει τι σημαίνει μη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Και φυσικά οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί με μηδενική προϋπηρεσία βλέπουν απλώς το όνομά τους σε μία λίστα χωρίς καμία ελπίδα για δουλειά, όχι γιατί δε χρειάζονται, αλλά γιατί το σχολείο της αμάθειας προφανώς και δε θα τους χωρέσει ποτέ.

Η σημερινή κυβέρνηση φαίνεται να συνεχίζει την πολιτική της προηγούμενης με την πλήρη πίστη και υποταγή στις επιταγές της Τρόικας. Έτσι, λοιπόν, ο απαράδεκτος νόμος 3848, ψηφισμένος από την προηγούμενη κυβέρνηση συνεχίζει να υφίσταται από την τωρινή. Η πολιτική του εκμηδενισμού των διορισμών και των προσλήψεων όχι απλώς δε σταματά, αλλά συνοδεύει την περικοπή μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων. Οι διοριστέοι συνάδελφοι του 2008, 4 χρόνια μετά, βλέπουν την κοροϊδία να διαιωνίζεται, συνεχίζεται η εργασιακή ανασφάλεια των συμβασιούχων με τη μείωση ακόμα και της απαίτησης για πιστώσεις πόσω μάλλον του αριθμού έγκρισης αυτών, την απειλή για όχι 3μηνη, αλλά τουλάχιστον 5μηνη ανεργία (7μηνες και όχι 9μηνες συμβάσεις), την σιγουριά για νέα περικοπή στους μισθούς.

Εμείς, οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων, συμβασιούχοι και μη στο δημόσιο σχολείο, όπως έχουμε αποδείξει και στο παρελθόν, δεν μας διέπει κάποιο συντεχνιακό συμφέρον. Αντιλαμβανόμαστε πλήρως ότι και από τους δικούς μας όρους εργασίας (ή ανεργίας…)εξαρτάται το μέλλον του δημόσιου σχολείου. Γιατί για άλλη μια φορά τα σχολεία θα ανοίξουν. Το ζήτημα, όμως, είναι πώς και με ποιους όρους…

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

·         Δημόσιο, δωρεάν, σχολείο για όλους. Ενιαία δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση (περιλαμβάνεται και η προσχολική αγωγή). Επαναλειτουργία όλων των αντισταθμιστικών προγραμμάτων. Δωρεάν πρόσβαση όλων των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς και στελέχωσή τους με σταθερής εργασίας αναγκαίο προσωπικό. Υψηλής ποιότητας δημόσια εκπαίδευση με πλήρη ξενόγλωσση, καλλιτεχνική (εικαστική, θεατρική, μουσική) και αθλητική αγωγή, που σήμερα έχει αφεθεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία και παραπαιδεία για όσα παιδιά αντέχουν το κόστος. Ριζική μείωση των μαθητών ανά τμήμα για στοιχειωδώς καλύτερα παιδαγωγικά και μαθησιακά αποτελέσματα.

·         Μόνιμους μαζικούς διορισμούς στο δημόσιο σχολείο. Κατάργηση της ελαστικής εργασίας, της αναπλήρωσης μειωμένου ωραρίου και της ωρομισθίας. Οι αναπληρωτές συνάδελφοι οφείλουν να είναι πλήρους ωραρίου και να καλύπτουν πραγματικά έκτακτες (άδειες κύησης, εκπαιδευτικές ανάγκες κοκ) και όχι πάγιες ανάγκες. Άμεσος διορισμός των ήδη διοριστέων συναδέλφων. Καμία αύξηση ωραρίου

·         Κατάργηση του ν. 3848 που εκμηδενίζει τους διορισμούς και διαλύει το δημόσιο σχολείο

·         Καμία αλλαγή προς το χειρότερο στη χρονική διάρκεια των συμβάσεων. Όχι στην εφαρμογή του Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας. Επιμόρφωση ουσιαστική σε τακτά χρονικά διαστήματα, μετά τον διορισμό με εκπαιδευτική άδεια και πλήρη δικαιώματα.

·         Προσμέτρηση και καταγραφή της προϋπηρεσίας μισθολογικά και ως στοιχείο κατάταξης και διορισμού με ταυτόχρονο άνοιγμα των διορισμών.

·         Μετατροπή όλων των λειτουργικών κενών σε οργανικές θέσεις στην ειδική αγωγή και κάλυψή τους με μόνιμους διορισμούς. Εφαρμογή του νομικού πλαισίου που ορίζει ότι οι προσλήψεις στην ειδική αγωγή προηγούνται εκείνων της γενικής.

·         Αύξηση της χρηματοδότησης στην εκπαίδευση μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, 

ΔΙΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΡΩΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ. 

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 11.Π.Μ.