Δαιμόνιο σχολικό έτος 2010 – 2011: μπορεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να διαλαλεί περιχαρής ότι αντιμετώπισε τα συσσωρευμένα προβλήματα της χειρότερης μεταπολιτευτικά σχολικής χρονιάς, ενάμιση μήνα μετά την έναρξή της, ωστόσο η πραγματικότητα της επέλασης της ελαστικής εργασίας και της λεηλασίας του δημόσιου σχολείου είναι η λύση που η κυβέρνηση στο πλαίσιο του Μνημονίου επιλέγει:
Απέναντι στο τεράστιο κύμα συνταξιοδότησης το Υπουργείο απαντά με προσλήψεις αναπληρωτών και όχι με μόνιμους μαζικούς διορισμούς, προκειμένου να καλυφθούν τα τεράστια κενά. Συγχρόνως, είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι προσλήψεις αναπληρωτών δεν είναι πια προθάλαμος διορισμού, από τη στιγμή που το Υπουργείο σκόπιμα δε δεσμεύεται ότι η φετινή προϋπηρεσία θα προσμετρηθεί, αλλά φαύλος κύκλος επαναλαμβανόμενων συμβάσεων και περιπλάνησης των αναπληρωτών σε 1,, 2, 3 σχολεία, προκειμένου να συμπληρώσουν πλήρες ωράριο
Σε παράδεισο της επέλασης της ελαστικής εργασίας έχουν αναδειχθεί τα δημοτικά σχολεία μέσα από το ΕΣΠΑ, το ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρηματοδότησης: οι αναπληρωτές συνάδελφοι έχουν προσληφθεί με συμβάσεις ιδιωτικών εκπαιδευτικών ορισμένου χρόνου, τη στιγμή μάλιστα που εργάζονται στο δημόσιο σχολείο και όχι σε κάποιο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. Από την άλλη, η λήξη του ΕΣΠΑ το 2013 αποδεικνύει ότι οι συγκεκριμένες θέσεις εργασίας και η ξενόγλωσση και καλλιτεχνική εκπαίδευση, η πληροφορική δεν είναι τίποτε άλλο από καθρεφτάκια για ιθαγενείς.
Το Υπουργείο υποχρεώνει τους νεοδιόριστους και αναπληρωτές σε αναγκαστική επιμόρφωση εκτός διδακτικού ωραρίου τα Σαββατοκύριακα και τα απογεύματα, ενώ δεν έχει ακόμη καταβάλλει τα οδοιπορικά των προηγούμενων χρόνων και τους μισθούς των συγκεκριμένων συναδέλφων από την ανάληψη της υπηρεσίας τους.
Το Υπουργείο σκοπεύει να ψηφίσει τη φετινή σχολική χρονιά νέο νόμο για την οργανικότητα στο δημόσιο σχολείο. Οποιαδήποτε νομική αλλαγή της σημαίνει και αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των κενών, κατάργησης της μονιμότητας και, άρα, περαιτέρω συρρίκνωση των μαζικών διορισμών.
Οι εξαγγελίες για την αλλαγή του τρόπου πρόσβασης στο πανεπιστήμιο ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου για την οριστική παράδοση του σχολείου στην εξεταστική φρενίτιδα και νέα απώλεια θέσεων εργασίας μέσα από την εξαφάνιση ολόκληρων μαθημάτων, φιλολογικών και θετικών.
Συνολικότερα, έχει πλέον καταρρεύσει οποιαδήποτε αυταπάτη περί του «νέου σχολείου»: οι 29 μαθητές που στοιβάζονται ανά τμήμα και η απώλεια χιλιάδων διδακτικών ωρών λόγω της αδιοριστίας δείχνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πώς η κυβέρνηση εννοούσε το περίφημο «πρώτα ο μαθητής».
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
είναι η ώρα που πρέπει με μαζικές γενικές συνελεύσεις, συζητήσεις και συλλογικές κινητοποιήσεις να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο την απαίτηση των μόνιμων μαζικών διορισμών και να προασπίσουμε ένα δημόσιο σχολείο που μορφώνει αντί να εξοντώνει, με ριζική μείωση των μαθητών ανά τμήμα. Είναι η ώρα που βηματίζοντας μαζί με τους μονίμους συναδέλφους μας και τους υπόλοιπους εργαζομένους να αντισταθούμε στο φθηνό και πειθαρχημένο σχολείο των περικοπών, την πολιτική του Μνημονίου που μονιμοποιεί τη φτώχεια, την ελαστική εργασία και τις απολύσεις, τη λιτότητα χωρίς ημερομηνία λήξης.
+copy.jpg)
